Mengeldichten (3 delen)

[p. 79]

Dankoffer aen Erato.

ERato, die, met mirten om uw' schedel,

Diones groote daden zingt,

En naer de maet van uw vergulde vedel

Kupidoos dartle voeten dwingt,

Wanneer hy danst aen zyn vrou moeders handen;

U zy dees lofzang toegewydt:

Naerdien uw hulp my voor de felle tanden

Der bitsche nydigheit bevrydt.

'k Heb 's vollex gunst door uwe gunst verkregen,

En leve en zweve op ieders tong.

Elk wyst me na, en zegt, tot my genegen:

Daer gaet hy die van Venus zong.

ô Heerlyk loon voor zoete mymeringen!

Lof u, Erato, lof. ik kon

Door u, Godin, wat doet u t'sagen, zingen,

En voorts: De zuster van de zon.

Zie. na het scheên der dikke duisternissen

Sloeg Memnons beelt geluit, met klem;

Als 't u belieft verkrygen stomme visschen

Een zangerige zwanestem.

Gy zyt het die met liefelyke toonen

Uw acht gezusters overtreft.

[p. 80]

 

Och! kost ik u naer uw verdiensten loonen;

 

U, die my uit het stof verheft

 

En opvoert daer de Hemelgoden eten!

 

Godin, indien ik eer verdien,

 

Dat heb ik u alleenigh dank te weten:

 

Dien tracht ik u thans aen te biên.

 

'k Zal in myn hart u hooge tempels bouwen

 

En dankaltaren naer uw' staet;

 

En jaerlyx u een' heilgen feestdagh houwen.

 

Ondankbaerheit is 't quaetste quaet.