Mengeldichten (3 delen)
(1716-1722)–H.K. Poot–
Auteursrechtvrij
[pagina 101]
| |
Wat laet zich 't volk door ydlen schrik
En mymerende zorgen
Beknellen? vrienden, doet als ik.
Gebruikt toch 's levens oogenblik
Zoo lang de doot wil borgen.
Al schokte zelf de hemelspil
Uit haer metale pannen,
Weest gy te vreên, gerust en stil;
Een die gelukkigh leven wil
Moet hoop en vrees verbannen.
Zoudt gy gestaeg bekommert zyn?
Zou druk uw vreugt besnoeien?
Neen, neen. verdryft die boezempyn.
Gy woont zoo ver niet van den Ryn,
Daer muskadellen groeien.
Hoeft gy geen kleeders nochte kost
Van goede liên te pragchen;
Wat scheelt 't u hoe de verelt host?
Daer Heraklyt om schreien most,
Most Demokryt om lagchen.
Maer, zegt gy: och! het weer wort zwaer.
Ons dreigt een felle donder.
Geen noot. ai beidt een luttel maer.
De wollek scheurt: de lucht wort klaer:
Het onweer is al onder.
| |
[pagina 102]
| |
Dan, 't licht is ook aen 't ondergaen.
De nacht zal u benarren.
My niet; nu komt de blanke maen
Met haer vergulde horens aen
En hondertduizent starren.
|
|