Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Mengeldichten (3 delen) (1716-1722)

Informatie terzijde

Titelpagina van Mengeldichten (3 delen)
Afbeelding van Mengeldichten (3 delen)Toon afbeelding van titelpagina van Mengeldichten (3 delen)

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.14 MB)

ebook (3.07 MB)

XML (0.46 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Mengeldichten (3 delen)

(1716-1722)–H.K. Poot–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 4]
[p. 4]

Uitvaert van den eerwaerdigen, godzaligen en geleerden heere Gualterus Joannes van Eenhoorn, bedienaer des H. Evangeliums te Aelsmeer, overleden pas voor zynen gestelden troudagh.

 
MEt welke dikke nevelwolken
 
Beschaduwt en verduistert Godt
 
Het aenschyn van 't genakend lot
 
Voor 't oog der sterfelyke volken!
 
Wie kent ter werelt goet of quaet
 
Waervan de tyt nogh zwanger gaet?
 
Myn Zangheldin, met feestgewaden
 
Bekleet, ging zich ter bruiloft spoên;
 
Maer moet, och arm! met donker groen
 
Van droevige cipressebladen
 
De dootbaer volgen van den Helt
 
Wiens trougeluk zy had voorspelt.
 
EENHOREN zagh den dagh verschynen
 
Die hem voor 't heiligh echtaltaer
 
Zou huwen aen zyn VAN DER AER:
 
Maer och, hoe kan de hoop verdwynen!
[pagina 5]
[p. 5]
 
Daer viel een dootschicht die het hart
 
Des Bruigoms trof met bange smart.
 
Een yzre slaep bekruipt zyn leden.
 
Een eeuwige en stikdonkre nacht
 
Luikt 's kranken oogen onverwacht.
 
De ziel vaert schichtigh van beneden,
 
Uit 's werelts dampen in Godts vreugt,
 
Den loon der onbesmette deugt.
 
Toen wert het sneeu der kaeken witter
 
Van d' eerbre Bruit, die nederstort
 
Op 't lyk, wiens mirtekrans verdort.
 
Waer smaekte oit bruiloftswyn zoo bitter?
 
De trouzael, pas tot vreugt bereit,
 
Verzuchtte nu van treurigheit.
 
En zeker 't was een tyt van treuren.
 
De liefde wert hier fel gedrukt,
 
En jammerlyk vaneen gerukt.
 
Men ziet wat droefs en vreemts gebeuren
 
Als twee gelieven, eens van aert,
 
Dus scheiden eer ze zyn vergaert.
 
Helaes! my deeren GEERTRUITS rampen.
 
Die schoone bloem, beangst van geest,
 
Verliest voorwaer hier allermeest.
 
Hier most haer levenshulk aen 't kampen
 
Met woeste golven, zuur van nat.
 
Men zegt dat ze eerst lang spraekloos zat.
[pagina 6]
[p. 6]
 
Doch na gezucht en deerlyk weenen
 
Liet ze eindlyk dees benaeude tael
 
Uit haere lippen, wier korael
 
Te dootsch verbleekt was onder 't steenen,
 
Erbarmlyk vloeien: Goede Godt,
 
Vertroost ons. och, hoe zinkt myn lot!
 
Och, Bruidegom, myn uitverkooren,
 
Myn waertste pant in 's werelts ront,
 
Hoe breekt de knoop van ons verbont!
 
Hoe loopt myn vaste min verloren!
 
Gy laet my weduw voor de trou.
 
Uw droeve vader smelt van rou.
 
Maer zaegt gy met wat leet uw moeder
 
Het ys van uwe wangen kust,
 
Dat zou u stooren in uw rust.
 
Och! waerom quam uw waerde Broeder
 
Zoo veer gereist uit Gelderlant
 
Om ons te paeren, hant aen hant?
 
Het lust my eindeloos te klagen
 
Als eene ontpaerde tortelduif,
 
Die, ongesiert aen pluim of kuif,
 
Op dorre takken alle dagen,
 
't Verlies van haeren gaê beschreit.
 
Die lykplicht schynt my opgeleit.
 
Kan 't sterflot dan geen' bruigom sparen,
 
Zyn lief tot vreugt? o neen: 't is blint.
[pagina 7]
[p. 7]
 
't Is blint en t'eenemael ontzint.
 
Ga heen. betrou op jonge jaren,
 
Of kloek verstant, of frissche leên.
 
De pyl der doot treft iedereen.
 
Hoe drukt dit sterven Godts gemeente,
 
Die een' getrouwen herder mist,
 
Een' wachter tegen 's afgronts list!
 
Rust zacht, myn Lief, in 't grafgesteente.
 
Zoo sprak ze, en scheidde traeg van 't lyk.
 
Godt kroon' de ziel in 't hemelryk.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken