Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Mengeldichten (3 delen) (1716-1722)

Informatie terzijde

Titelpagina van Mengeldichten (3 delen)
Afbeelding van Mengeldichten (3 delen)Toon afbeelding van titelpagina van Mengeldichten (3 delen)

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.14 MB)

ebook (3.07 MB)

XML (0.46 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Mengeldichten (3 delen)

(1716-1722)–H.K. Poot–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Kunstkroon voor den edelen Heere Adriaen vander Werf, ridder, enz. Fenix der Schilders.

 
GY Zanggodinnen, daelt beneên
 
Van uw genoegelyke bergen
 
Ik moet u dubblen bystant vergen:
 
De zangstof is hier ongemeen.
[pagina 37]
[p. 37]
 
Hier staet, met welgepaste toonen,
 
Met vedelgalmen, nimmer dof,
 
En onverwelkbaer lauwerlof,
 
Een Ridderlyk penseel te kroonen.
 
O spraekelooze Poëzy,
 
O Schilderkunst, zoo hoog gereezen,
 
Hoe glinstert uw bevalligh wezen!
 
Wat zet men u al luisters by!
 
Gy gingt in slordige gewaden
 
Van outs, en schoolt in Gyges verf:
 
Nu kleet en dost u vander Werf
 
Met goude en purpre praelsieraden.
 
Wie of het oit gelooven kon?
 
Gy hebt (thans pronkt ge dus uitstekent)
 
Eerst schaduwen in 't zant getekent
 
By 't fakkellicht der heete zon.
 
Nu kan 't penseel aertswondren werken;
 
De vondt van een' Apollodoor.
 
Hoe hoog waerdeert men 't, na en voor,
 
In Cezars hof en Jovis kerken!
 
Natuur zagh lang nieusgierigh toe
 
Of niemant haer, in alle deelen,
 
Naerbootsen zou op verfpanneelen
 
Maer wert het lang verbeiden moê.
 
In 't endt tradt vander Werf te voorschyn,
 
Omtrent den oever van de Maes;
[pagina 38]
[p. 38]
 
Die staekt heur schuiment stroomgeraes
 
En wil slechts dat zyn glori doorschyn'.
 
't Stont toen weêr aen een' ieder niet:
 
Hy mogt vorst Alexander malen.
 
Zyne orde doet de zinnen dwalen.
 
't Is godtlyk wat zyn geest ons biedt.
 
Prometeus magh zyn vingers zengen.
 
De diefsche kunstgreep stae hem dier.
 
Dees Helt behoeft geen hemelsch vier
 
Om leven in een beelt te brengen.
 
Hy hoogt en diept en mengt en strykt,
 
Totdat zyn toonstuk, schoon van leden,
 
In stant de drie Bevalligheden,
 
Of een' der groote Goôn gelykt.
 
Wil iemant my te traeg gelooven;
 
Hy vraeg de kenners van de kunst
 
Of ik hier zinge uit zucht of gunst:
 
Hy vraeg het hoogen Vorstenhoven.
 
Die bidden zyn kunstdaden aen,
 
En pryken met zyn schilderyen
 
Die 't onverzaedlyk oog verblyen
 
Gelyk de glans der zonneraên.
 
Waer zal ik verder af gewagen?
 
Zyn doek en hout, met lyst, met rant,
 
Men weegt ze tegens diamant
 
Omdat ze fyne verwen dragen.
[pagina 39]
[p. 39]
 
Het los gerucht was lang gewoon,
 
Eer 't op de waerheit wilde letten,
 
Met styve kaeken uit te zetten:
 
Toskane spant de schilderkroon.
 
Nu toont dees zon der schilderlichten
 
Dat Hollant, nergens in misdeelt,
 
Ook schrandre schilderhelden teelt
 
Die voor geene Italjaenen zwichten.
 
Wat zyn 's mans geest en oordeel vlug!
 
Hoe weiden ze in aeloude boeken!
 
Zyn maelkunst trekt, na 't onderzoeken,
 
Den langvervlogen tyt te rug.
 
Zoo moet men wilde woestheit stuiten.
 
Aldus verkloekt men mensch en dier
 
Door onavolgbren schilderzwier.
 
Zoo kan men hart en ziel vrybuiten.
 
O kleuren, schooner dan een bloem,
 
O spiegelgladde tafereelen,
 
Wy staeken ons eenvouwigh queelen.
 
De kunst verstrekt haer eigen roem.
 
Kunstminners, laet 's mans faem noit quynen.
 
Bekranst den Helt met eeuwigh groen.
 
Wat zou men zulken anders doen
 
Die eens in duizent jaer verschynen?


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken