| |
[Als ick aensie des werelts loop]
Na de Wijse: O Godt! wy dancken dijner goedt. Of: Ick roep tot u uyt dieper noodt.
Als ick aensie des werelts loop,
Waer ick my wend of keere,
Soo is, eylaes! den meesten hoop,
Met beveynstheyt en hooge-moedt,
Met gierigheydt en overvloedt,
| |
| |
Daer zijn, eylaes! geen sonden meer,
Met Adams Vijge-bladt, 't is weer,
En Godts woort soo te recken
Dat sond by-na geen sond meer is,
Maer Godt siet op de daedt gewis,
Wilt met Godtd woort niet gecken.
Godts woordt wijst ons aendachtelijck,
Op 't noodigh Een gepresen,
En 't leert ons oock seer krachtelijck,
Dat wy hem moeten vreesen,
Van herten met een reyn gemoedt,
Door een oprecht geloove goet,
Dan sal men saligh wesen.
Godt recht te vreesen is wijsheydt,
En sijn Woort recht te houwen,
Hem recht te kennen met waerheyt,
En recht op hem vertrouwen,
Een recht geloof aen Christum fijn,
Van herten recht gehoorsaem zijn,
Dan sal men Godt aenschouwen.
Godt eyscht van alle menschen klaer,
Gehoorsaemheydt aendachtigh,
Maer den mensch door swackheydt, 't is waer,
Is hem dickwils niet machtigh,
Door eygen wil en 't vleesch, eylaes!
Wijckt van Godts woort in sonden dwaes,
Dan eyscht Godt boet waerachtigh.
Godt neemt oprechte boete aen,
Als men uyt Godts woort kan verstaen,
Van veel vromen voor desen,
Die in sonden gevallen zijn,
| |
| |
Maer Godt heeft haer uyt liefden fijn,
Door Christum weer genesen.
Christus is ons verlosser siet,
Van Godt, uyt liefden schoone,
Alles uyt genaden om niet,
Maer hy eyscht weer te loone
Gehoorsaemheydt en boete fijn,
Dan sal hy wel genadigh zijn,
Door Christum sijnen Sone.
Lieve, hoort nae Ioannes Leer,
Ist dat wy seggen krachtigh,
Wy hebben niet gesondight seer,
Dan dolen wy waerachtigh,
En verleyden ons selven siet,
De waerheydt is oock in ons niet,
Iae wy zijn logenachtigh.
Maer ist dat wy bekennen slecht
Ons sonden voor den Heere,
Soo is hy getrouw en oprecht,
En vergeeft ons die weere,
En reynight ons door sijn goedtheydt
Van alle ongerechtigheydt
Door Christum, nae sijn leere.
Wie sijn sonden bekent en laet
Maer wie verschoonen haer misdaedt
Die beklagen 't te spade:
Daerom doet boet, sondight niet meer,
Ist dat ghy 't doet, dan sal de Heer
Zijt by u selven niet te wijs,
Oock niet al te rechtveerdigh,
Maer kent u selven recht propijs,
| |
| |
Dat ghy zijt stof en eerdigh,
Daerom vernedert u voor Godt,
Hebt hem lief en houdt sijn gebodt
Van herten reyn volheerdigh.
Verootmoedight u voor den Heer,
Geeft u verstant gevangen
Onder Gods Woort en Christus Leer,
En schickt daer nae u gangen
Van herten gehoorsaem, och! jae,
Doet boet, en bidt Godt om genae,
Door 't geloof met verlangen.
Vliedt de lusten der jonckheydt slecht,
Doodet u aerdtsche leden,
Mijdt alle sonden en onrecht,
Doet niet nae 's vleeschs kloeckheden,
Om sijn lusten te boeten saen,
Maer doet den Heere Christum aen,
Wandelt hem nae in vreden.
Prince, mijn Godt gebenedijdt,
Alleen goedt en weldadigh,
V zy lof, eer en danck altijdt,
Voor u goedtheydt gestadigh,
Dat ghy ons geeft alles totleer,
Daerom bid ick, zijt my, o! Heer,
Door Christum doch genadigh.
I.H. Pos.
|
|