Die navolginghe Christi

Regelnummers proza verbergen

[p. 27]

Hoe wij Christum volgen sullen in versaeckinghe eijgen willens ende in al dat in ons is.
Ca. vij.

1Ghelijck wij Christum volgen moeten in gehoorsamheijt, 2alsoe moeten wij Hem oock volgen in versaekinge ons 3eijgen willens. Cristus Onse Heer die stont alle tijt in den 4willen Sijns Vaders, ende dien volbracht Hij in allen Sijnen 5wercken, ende hier toe gaf Hij Hem seluen ouer tot alder 6versmaetheijt, jae, tot den doot des Cruijs. Hij en socht niets 7niet dan den willen Sijns Vaeders ende was bereijt in Sijnen 8willen, ende in Sijnen wille was Hij willeloos. Hij sprack: 9‘Vaeder, niet mijnen wil, dan Uwen wil geschie’. Hier 10moeten wij Christum in volgen ende moeten scheijden wt eij- 11gen wil, eijgen liefde ende eigen sueckelijckheijt, ende desen 12wtganck moet sijn in alder puerheijt.

13Dan sullen wij dit te recht doen in alles ende wt onsen 14eijgen wil scheijden, soe moeten wij een scharp in sien hebben 15op ons seluen, want nummermeer en sullen wij soe veel wt 16ons seluen scheijden ende versaecken, wij sullen wel op een 17nieu vijnden, daer wij noch al wt scheijden moeten. Een 18christen mensch moet geheel wt hem seluen ende van hem 19seluen gescheijden sijn, sus en mach hij niet in Godt blijuen. 20Daer Godt sal sijn ende Sijn werck volbracht sal werden, daer 21moet den mensch wt hem seluen sijn, jae, hij moet hem seluen 22soe wijken, dat in hem niet en sij eijgen wil, eijgen rust, eijgen 23lust, eijgen werckelijckheijt, dan dat Godt alleen daer sij 24ende dat Hij daer mensch sij. Godt moet inden menschen 25sijn, Hij moet seluer daer sijn ende Hij moet daer wercken, 26daer leuen, daer rusten, daer willen, daer sueken, daer doen 27ende laeten, ende hier in en sal hem den mensch niets niet 28berueren in al, ouer al, bij al, waer hij is oft sijn moet. Siet, 29dit was sus in Christo Jesu ende dit was Christus. Daer den 30mensch nu Christum volcht ende dat hij is een Christen 31mensch, daer en is niets niet dat daer nu noch wil is, lust is 32ende dit ende dat is, soe is dat in hem godtlijck, want Godt 33daer is, ende mit hem is, ende in hem is. Ende daer is den 34mensch te niet, want hij is gescheijden wt hem seluen ende 35hij en heeft noch wil, noch lust, begeert, dan sijnen wil, sijn 36lust, sijn begert is Godt.

37Dit was sus in Christo Jesu ende dit was Sijn Wesen.

[p. 28]

38Christus was al sonder Hem seluen ende sonder al ende was 39alles ledich dat in Hem was, dat in Hem geschiede ende dat 40Hij was. Een christen mensch moet oock alsoe sijn ende 41Christum hier in volgen, bouen hem, buijten hem, wt hem 42moet hij sijn, buijten dit ende dat, wt hem seluen staen hier 43in ende daer in ende van hem seluen in sijn selfsheijt, daer 44Godt sal sijn, ende daer ist godtlijck ende dit is in Godt, want 45daer niet en is dan Godt. Dan daer den mensch staet in hem 46seluen, in sijnen eijgen wil, in eijgen liefde, daer is hij noch al 47in naetuer, ende in naetuer, dat is tegen Godt, ende den 48mensch werckt tegen Godt, want dat is daer een afscheij- 49dinghe van dat enich Een. Daer den mensch is in sijn eijgen 50naetuer, daer is hij in sijnen eijgen wil, in sijn eijgen sueken 51ende meijnen, in al dat hij doet, dat hij werckt, bij dien ende 52die, ende dat is hij al seluer. Soe lange den mensch nu is in 53hem seluen ende hij hem seluen niet en verlaet noch versackt, 54soe en can Godt niets niet in hem gewercken, noch den 55mensch en werckt niets niet, al dede hij aller menschen wer- 56cken, ende dat is waerachtich, want hij int een niet en is. 57Ende hier wt is openbaer: al dedde een mensch alle menschen 58wercken, is hij niet wt hem seluen gescheijden, soe en ist al 59niets niet, hij en heeft niets niet gedaen, al had hijt oock al 60gedaen; is hij niet wt hem seluen ende soe is hij menichuul- 61dich in dit ende dat ende hij en weet van geen goet ende wie 62dat eijgelijck toe behoort, ende daert is. Daerom, die in haer 63seluen staen, die sijn bedrogen mit alle haeren wercken. Sij 64meijnen wel dat sij veel doen, veel wercken, veel vermuegen 65ende dat sij hooch gecomen sijn in duechden ende dat sij veel 66weten ende veel hebben, ende sij sijn hier mit al bedrogen 67ende bedriegen oock anderen menschen mit haer in al dat sij 68doen. Ende dat is seker, want sij staen noch in haer eijgen 69naetuer ende die volgen sij, ende daerom sijn die tegen Godt 70ende sijn vianden van Godt ende vechten tegen Godt mit 71haer seluen, mit eijgen wil, mit eijgen goetduncken, mit 72eijgen sueckelijckheijt ende mit eijgen liefde ende meijninge. 73Want niets niet en is tegen Godt, dan anders willen, anders 74meijnen, anders wercken dan nae Godts wil.

75Dat is seker, wil den mensch iets iet, oft anders iets, oft 76werkt dan dat in Godt is, soe is hij tegen God ende tegen 77Sijnen willen ende hij en mach tot Godt niet comen. Men

[p. 29]

78moet in Godts willen staen, soe ist godtlijck datmen doet. 79Saetmen in Godts wil niet, soe en ist niets niet dat men doet; 80ende is men in Sijnen willen, soe doet ment al. Dan sonder 81Godts willen en is niet ende men en doet niet; dan in Sijnen 82wille ist al, want Hij een is ende enicheijt, soe moet wt 83Hem ende in Hem alleen sijn ende blijuen, ende daerom ist 84daer niet, soe en ist niet. Daerom sal den mensch dan staen in 85den wille Godts ende Godts wil volbrengen, soe moet hij 86sijn sonder sijnen wille, willeloes in dat Een begrepen. Is den 87mensch niet willeloes, soe wil hij anders dan den wille Godts, 88wil hij nu anders, soe is hij tegen Godt ende heeft eenicheijt 89int Een verloeren. Nu wil Godt datmen niet en sal willen 90dan Godt ende een sijn, ende daer om sal een mensch niets 91niet willen, dan hij sal waernemen wat Godt wil ende sal 92in een blijuen, ende sijn altijt mit Godts wil becummert ende 93in een begrepen, ende hij en sal niet rusten, noch hem geen 94rust geuen, hij sij dan wt sijnen eijgen wille in Godts wille 95ende daer gheenicht.

96Sal nu den mensch hier toe comen, soe moet hij hierom 97hem ontslaen van al dat Godt niet en is, van alle wtwendighe 98ende inwendige becummernisse, ende dit ende dat te doen, al 99schijnt dat oock goet ende heijlich, ende hij sal hem dies 100ontslaen in al nae Sijnen wille ende in Sijnen wille, jae, niets 101niet wercken nae sijnen eijgen wille oft in sijnen oft mit 102sijnen wille, dan hij sal op Godt wachten, op Sijnen wille, 103in Sijnen wille, ende dat Godt comen mach in hem ende 104Sijnen wil in hem volbrengen mach, ende dat hij alsoe in 105eenicheijt beslooten blijft bouen dit ende dat. Ende als den 106mensch dan wtgedreuen wort bij dien oft bij die, den wil 107Godts te volbrengen ende dat hij staet inden wille Godts 108ende dat hij volbrenckt den wille Godts, soe moet hij noch- 109tans Godt daer in waernemen ende staen inden wille Godts, 110alsoe dat den sijnen geheel verlooren sij ende een blijft. Men 111moet los sijn, versackt sijn, in al ouer al ende sonder al in al. 112Datmen dit ende dat doen sal bij dien ende bij die, oft hier 113oft daer, dat dat geschie wt Godt, soe moet dat in Godt sijn, 114ende Godt seluer ende anders niet dan Godt, ende daer be- 115slooten sijn ende daer onberuert. Den mensch en moet daer 116niet sijn, hij moet daer sijn oft hij niet en waer. Dat een 117mensch wonderlijck in alle wercken is, godtlijck werckt in

[p. 30]

118allen menschen, is hij hier niet los, gelijck oft hij dit niet en 119had, noch en werckten gelijck als oft Godt dat in eenen an- 120deren werckten, soe werckt den mensch niet anders dan dat 121tegen Godt gewerckt wort. Staet den mensch soe niet, dat 122Godt in hem gewerckt heeft ende nu in eenen anderen wer- 123cken wil, ende hij hier in niet los en is in sijnen wil, in sijn 124begeerten ende meijninge, soe is den mensch tegen Godt 125ende hij is sonder Godt, want hij wil anders dan Godt. 126Niets niet en is tegen Godt dan anders willen oft sijn oft 127hebben dan Godt wil. Dat is seker, wie sonder Godt is oft 128die niet en wil als Godt wil, oft anders dan Godt, die is tegen 129Godt, want Godt anders niet en wil dan blootheijt ende dat 130die blijft ende inden godtlijken wesen gevloeten ende ver- 131uloeten sij. Godt die wil dat den mensch los ende ledich sal 132sijn van sijnen eijgen willen, van eijgen begeerten, van sijn 133eijgen meijnninge ende dat hij sal staen in Godts wil, in 134Godts begeert ende in Godts meijninge ende in Sijn wesen 135verwesent ende het Godt alleen sij in sijn wesen. Den mensch 136moet in hem versaeken al dat in hem is, hoe goet, hoe wonder- 137lijck, hoe geestelijck, jae, hoe godtlijck dat het oock sijn 138mach, daer hij in leuen mach. Daer en mach niemant sijn dan 139Godt, noch niets dat Godt niet en is noch ten minsten niet 140sonder Godt ende sonder Godt en sal in hem niet sijn. 141Godt moet alleen daer sijn dat Hij is: dat Wesen ende dat 142leuen inden menschen; ende moet daer oock alleen sijn, ende 143anders niet geopenbaert. Siet, sal den mensch daer in sijn, 144soe moet hij in Christo, mit Christo, doer Christum sijn; 145dit was sus in Christo, dit leerde Christus Jesus ende dit 146toonden Hij ons in alle Sijnen leuen, ende dit was Hij seluer. 147In Hem en waert niet geuonden, dit noch dat, Hij was in alles 148bloot, los, jae, die bloetheijt seluer. Dan hoe Christus Jesus 149die blootheijt weselijck begreep, gebloot in blootheijt, in al 150daer Hij hier mit ons was, hebt ghij in dat boeck van dat 151leuen Ons Heren, het was in Hem alle wesen ontwesent. Alle 152wesen weselijck waeren in Hem, ende alle bloetheijt gebloot 153was in Hem. Ende ist dat den mensch hier staet, dit sueckt, 154dit meijnt, dit begeert ende dit wil sonder hem seluer in 155Godt ende dat hijt Godt al laet dat in hem is, soe heeft hij 156dat rechte middel geuonden tot Godt ende in Godts wercken. 157Ende alsoe, al dat hij van Godt ontfanckt, dat draecht hij

[p. 31]

158Godt al op soe los, dat hij geen beelt en behout daer van, 159dan hij is alleen in eewige danckbaerheijt in al ouer al ende 160daer in al verloeren. Siet, is dit nu sus niet in hem, soe staet 161hij noch niet in Godt ende en weet niet van Godt.