Gedichten

[p. 107]

Hoop en Dood

Wachtend in het ruim portaal,
Hoopvol wachtend staat de maagd.
Rijk gewaad omgolft haar leên;
Witte rozen in heur haar,
Witte rozen op heur borst
Sieren 't minlijk liefdebeeld.
Rozig blinkt heur donzen wang,
Schittrend straalt heur glanzend oog,
Woelig klopt heur juichend hart:
Heden komt hij, heden weer!
Lang de scheiding, lang en droef,
Maar onwrikbaar bleef haar trouw,
Heilig 't eens gegeven woord!
Heden komt hij, heden weer!
Hoopvol staat ze en wacht,.. en wacht...

[p. 108]

 

Roerloos in de donkre zaal,

 

Stil en roerloos ligt de maagd

 

In het effen, blank, gewaad.

 

Witte rozen in heur haar,

 

Witte rozen op heur borst

 

Tooien 't kalme beeld der dood.

 

Vaal en hol de bleeke wang,

 

Mat en dof 't gebroken oog,

 

Onbeweeglijk 't zwijgend hart:

 

Nimmer komt hij, nimmer weer!

 

Valsch, bedrieglijk was haar hoop;

 

Lang gebroken is zijn trouw,

 

Lang verkracht zijn plechtige eed!

 

Nimmer komt hij, nimmer weer!

 

Roerloos ligt ze, - koud, en kil....