Lachgas

[p. 29]

Mijn vader
2

Mijn vader hield van dieren. Vooral van paarden en honden. In de tijd dat hij bij de marechaussees was heeft hij altijd een paard gehad.

Op een van de foto's is mijn vader te zien met de door hemzelf afgerichte en van veel certificaten voorziene politiehond, Hertha. Een Duitse herder, een prachthond. Hij sleepte altijd prijzen binnen als mooiste rashond, al had hij daar zelf geen benul van. Hij ging tegen Duitse herders net zo te keer als tegen andere soorten honden.

Bij de hondenclub had mijn vader hem geleerd hoe hij boeven aan moest vallen. De club huurde een vent die in een rubberen pak voor boef speelde. De honden moesten hem naar de strot springen.

Hertha was een trouw beest, maar hij moest worden afgemaakt nadat hij een klein meisje dat hem wilde aaien naar de keel was gevlogen. Jammer van zo'n hond.

Mijn vader wilde niet dat het beest kapot

[p. 30]

geschoten werd. Hij was aan het dier gehecht. Hij stond erbij te janken toen iemand van de politie het beest een kogel door de kop schoot.

Vader heeft geen moment aan het meisje gedacht dat met opengereten keel naar het ziekenhuis werd gebracht.

De hond had het schuim nog op zijn bek staan toen ze hem in een zak stopten en weg brachten. Rabies heette dat. Hondsdolheid.