Mestreechter veerskes

[p. 8]

Nuijaorsdaag

Huur!.... Twellef sleeg vaan d'n awwen tore -
dao fluite de bote: 't nui jaor is gebore.
...................
En 's mörregens vreug is de stad vol hoeg heuj
en lui mèt nui sjeun en pijn aon hun veuj.
De rieke trèkke in kojtse drop oet,
de andere kieke nuisjierig door de roet.
Op straot drök d'n eine d'n andere de hand,
ze koupe ziech eint aon d'n euverkant.
‘Zaolig Nuijaor’, wins ziech eederein,
en de zjenever sleit vaan de kop in de bein.
Hoeg heuj stoon get sjeif - vaan de wien mòt geer wete -
toes moppert de vrow en verzuijelt 't ete.
't Weurd middag en aovend; 't is kaaid in de loch;
mie es eine heet ziech 'ne kater gekoch.
...................
Dao goon ders noch twie, get sentimenteel,
vaan vrundsjap höbbe ze de kriet in de keel.
‘Jeh, Zjang,’ zeet Jeu,....hik.... en 'r wijs nao de grònd,
‘hei stone veer noe,....hik.... en veer zien nog gezònd,
‘Meh 't vollegend jaor, wee wèt boe veer zien?’
‘In d'n hiemel,’ zeet Zjang mèt 'n snoets wie azien.
Daan sjeigele ze same de Brökstraot aof,
'nen deender loert hun nao wie 'ne koeie raof.
..................
Wéér twellef sleeg vaan d'n awwen tore:
d'n twieden daag vaan 't nui jaor is gebore.