Mestreechter veerskes(1962)–Vic Reinders– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 22] [p. 22] ‘'t Is Slevrow, die dat deeg’ De meiblomme geurde in de maond vaan Slevrow, de loch waor zoe iel en d'n hiemel zoe blow, wie dao in et goud vaan de mörregezon in 't Ooste-n-et rònke vaan vleegers begon. Wie roufveugel sjoote hun sjaduws veuroet langs tores en dake, langs gevel en roet door de zonnige straote vaan de slaopende stad woe niemens gedachte aon oorlog had. En euver eus stad en euver eus land sloog de sjaduw neer vaan Gods straffende Hand; 't waor of Ze d'n hiemel beroufde vaan leech en, bang veur déén duuster, beijde Mestreech. En 't beijde en beijde wie 't iewe dat deeg langs plein en langs straote dezelfde weeg, deezelfde beijweeg, zoe leef aon Slevrow: ‘Ao, tot Zij häör stad toch besjèrreme zow!’ Want snachs waor d'n hiemel wie blood soms zoe roed dao raosde in d'n duuster verderref en doed, dao veegde d'n oorlog de leves eweeg, en sjende 't geweld et geziech vaan Mestreech. 't Gevaar kwaom al diechter en diechter naobij verwoesting bedreigde Mestreech vaan diechtbij, toen pakde-n-et volk den angs veur zien stad, z'n stad, die zoe'n prachtige kèrreke had. [pagina 23] [p. 23] En in zienen angs ging 't op nao Slevrow de ‘Sterre der Zee’, die wel hellepe zow en doezende beijde bij daag en bij nach en höbbe-n-in stèlte 'n offer gebrach. De stad woord bevrijd zonder slaag, zonder stoet, geine brand of vernieling gein krengde of doed, en eederein veult: ‘'t Is Slevrow, die dat deeg, de ‘Sterre der Zee’, veur 't volk vaan Mestreech!’ D'n oorlog is oet, - wie 'n onweer veurbij - de zon sjijnt op tores en dake weer vrij! En gaof steit de stad onder 'nen hiemel zoe blow.... zoe blow wie 't hiemelsblow kleid vaan Slevrow. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd