Van vier vroolijke klantjes in het zouteland

[p. 20]

Dat liep goed af!

Dat was opeens een reuzenschrik,

Vanmorgen bij het zwemmen!

Piefs gummibal werd weggespoeld

Door golven niet te temmen.

Tjit zwom haar moedig achterna,

Maar kon haar niet bereiken;

De bal dreef weg, geen redding meer,

Wij konden er naar kijken.

Maar hoort eens aan wat Vader deed,

heel moedig, onverschrokken:

Pijlsnel heeft hij een kanoboot

De golven ingetrokken.

Over de hoogste rollers heen;

De boot vloog als een pluimpje,

En groote Vader leek op zee

Een stipje, net klein Duimpje.

Hij ging tot bij den horizon,

Achter de roode boeien,

Maar eindlijk, met de bal aan boord,

Kwam Pap naar land toeroeien.

Hij bracht zoowaar nog visschen mee:

Zes versche, dikke tongen.

‘Hoera voor Vader, bal en visch,’

Heeft 't viertal toen gezongen.

[p. 21]