belangrijk nieuws. Ilse geraakte er geheel door in opwinding. Zij danste de kamer rond, klapte in de handen en riep vroolijk: ‘Aan mij heeft zij haar geluk te danken, door mij hebben zij elkander gevonden! Wat zal Leo daarvan zeggen? O, wat ben ik er blij om!’ - Dit was de inhoud van den brief:
‘Wij zijn op onze huwelijksreis. Lotte en ik hebben plan den winter in Italië door te brengen. Dit bericht verbaast u, niet waar? Het is echter volstrekt niet verbazingwekkend, want Lotte en ik waren reeds zeer lang verloofd; wij hebben er slechts nooit over gesproken. - In het voorjaar komen wij terug, ik zal u dan mijne jonge vrouw voorstellen. - Een bijzonderen groet aan Ilse - zij weet wel waarom. Laat zij vooral vlijtig schilderen, wanneer haar engagement niet al haar tijd in beslag neemt.’ -
Zijne vrouw, vroeger juffrouw Güssow, had onder den brief eenige woordjes voor Ilse geschreven:
‘Nu ben ik je tante geworden, lieveling! Wie had dat ooit gedacht! Hoe graag zou ik je de geheele geschiedenis meedeelen, en hoe alles zoo gekomen is, maar ik heb nu geen tijd; mijn man staat achter mij en laat mij geen rust. Eigenlijk behoef ik je ook niets te vertellen. Je herinnert je Lucie's geschiedenis wel, is het niet? Welnu, Lucie heette Lotte, ik was het zelve - en de schilder? - Dien raadt gij ook wel, zonder dat ik zijn naam noem.
Als wij terugkomen, ben je misschien al eene jonge vrouw! Hartelijk heb ik gedeeld, mijn kind, in je zonnig geluk? Moge de Hemel het je behouden!’
Auteursrecht onbekend