De spiegel der minnen

[p. 275]

Stellingen

I

Mariken van Nieumegen 922 (ed. Leendertz):

‘Hulpe, melcflessen van corten blisse!’ lees:

‘tortenblisse’.

II

De uitdrukking: ‘iemand de blauwe huik aandoen’ in de beteekenis van: iemand voor den gek houden, berust niet, zooals in het Woordenboek der Nederlandsche taal VI 1221 wordt verklaard, op begripsverwarring.

III

Van de twee redacties, waarin wij het lied van Brugman: ‘Ic heb gejaecht mijn leven lanck’ kennen, is die van het handschrift ouder dan die van den druk.

IV

De laatste strophe van het bovengenoemde lied is niet van de hand van Brugman, maar is een later toevoegsel.

[p. 276]

V

Ten onrechte verklaart Leendertz, Huygens' Voorhout 474 (Nederlandsche Klassieken III 82) blindhocken als: in een donker hok plaatsen.

VI

Te Winkel (De Ontwikkelingsgang der Nederlandsche Letterkunde I 287) doet Coornhert onrecht door zijn karakter op één lijn te stellen met dat van Houwaert.

VII

Ten onrechte beweert Blok (Geschiedenis van het Nederlandsche volk V 190) dat Frankrijks politiek ten opzichte van den tweeden Engelschen oorlog slechts in schijn vredelievend was.

VIII

Mazarin heeft de candidatuur van Lodewijk XIV voor de Duitsche keizerskroon nooit ernstig bedoeld.

IX

Het huwelijk met Bothwell, niet de moord op Darnley, heeft Maria Stuart in Schotland onmogelijk gemaakt.

X

De door Wallner voorgestelde verklaring van het aan Kürenberg toegeschreven Falkenlied is niet aanstonds te verwerpen.

[p. 277]

XI

Er is reden om aan te nemen, dat de kunst van Hubert (Jan?) van Eyck, wat stof en vorm betreft, in verband staat met de Oud-Florentijnsche kunst.

XII

Instandhouding, niet herstel, moet het uitsluitend doel zijn van het beheer van historische monumenten.