Volledige werken. Deel 1

Als 't Kalf verdronken is vult men den put.

Daer speelde een kindje met de poes,

Die in zyn wiegje lag;

‘Wat doet gy huisvrouw? by den droes!’

Riep iemand die dit zag.

‘Och’ zei de moeder ‘'t is maer spel,

‘Uw schrik is zonder nut.’

Maer 't huisdier kneep het wichtje in 't vel,

En 't kalf lag in den put!

[p. 326]

 

Een jonker erfde een grooten schat,

 

En leefde van den tast;

 

Als of de som geen einde had,

 

Zoo werd er van gebrast.

 

Maer drie jaer later was hy 't kwyt,

 

En in een arme hut

 

Gezeten, weende hy van spyt,

 

Maer, 't kalflag in den put.

 

 

 

Klaes oom, trok eens een nichtjen aen,

 

Een jong en jeugdig ding;

 

Dat 's avonds by den glans der maen,

 

Zoo gaern uit wand'len ging.

 

‘Oom!’ sprak de voedster, ‘foei! by nacht,

 

‘Het schaep heeft gids noch schut.’

 

Maer 't keurslyf barstte, en oomke dacht

 

Te laet, aen kalf en put.