Print Volledige werken. Deel 3(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende De Apostaet. Aen een' gewezen voorzitter eener rederykkamer. Wil ons de vreemde aen stukken ryten, Ons trappen op het hart; Dit is, helaes! nog te verbyten, Schoon het ons innig smart: Dit doet ons diepe zuchten loozen, In d'afgrond van den smaed; Maer 't deed ons wangen nimmer blozen, o Schandige Apostaet! Dat ons een laffe, een onbekende, Verblind, in 't aenzicht spuwt; Ons blyft vervolgen in de ellende, En voor den landaerd gruwt: Maer dat een spruit, uit eigen streken Baldadig overloopt; Zyn eigendom naer 't hart wil steken, En zich te snood verkoopt, [pagina 79] [p. 79] Om meê naer 't volksbestaen te schoppen, Dat reeds geweldig lydt; Dit is ons waerlyk wreed om kroppen, In dezen hangen tyd! Verhael nu by uwe aterlingen, Hoe ge op ons nederschoot; Gy zyt gevloekt in onze kringen, Gy, tweede Iskarioot! De knaging martele u door de aders, Tot u de dood verbeidt; De straffen voor de landverraders Zyn eens voor u bereid. Styg door dien Judaskus naer boven, Waermeê ge ons hebt belaegd; Niets zal u het gevoel verdooven, Als u de meineed knaegt. o Dichters! die 's lands tael wilt schragen, En Neêrlands volksbestaen; Doet u geen renegaet versagen, Wy zullen nooit vergaen! Wy oefnen ons in tegenspoeden, In 't worstlen met den ramp; En, hoe onz' wonden mogen bloeden, Ontvangen in den kamp: 'k Bezweer u, dat ge moed zult hoûen, In 't nydigst van 't gevecht, Op hoogren bystand zult vertrouwen; Het is een kruistogt voor het recht. 1843. Vorige Volgende