Volledige werken. Deel 3

Lofgalm.

Hoe zal ik op dees vrolyk feest,

Wat ik gevoel met hert en geest,

Het beste gaen beschryven?

Want zonder dichtje heên te gaen,

Was nu my dunkt niet wel gedaen,

En ik zou schuldig blyven.

Geeft dan, genooden, geeft gehoor:

Ik wil den dag van d'heer pastoor,

Met myn gezang vercieren.

Myn liedje strekk' hem tot een krans,

't Vervange hem en waerde en glans.

Van bloeijende eerlaurieren,

[p. 332]

 

ô Gy, die ons het ware pad

 

Betreden doet, om 's hemels stad

 

Eens veilig in te treden:

 

Gy! die het beeld des doopers zyt,

 

En onvermoeid de schapen leid

 

Die volgen op uw schreden;

 

 

 

Aenvaert in dank het offerlied,

 

Dat ik u op dit feestmael bied,

 

Hoe klein het ook mag wezen.

 

Wat er door vrienden wordt bereid,

 

Uit zuivere genegenheid

 

Is waerd te zyn geprezen.

 

 

 

Kom, dan, genoode vrienden schaer,

 

En wensch Joannes honderd jaer,

 

In vreugd te mogen leven.

 

En drink eens met verheugden geest.....

 

God zelfs gaf immers wyn, als 't feest

 

Te Cana wierd gegeven?