Al de gedichten

[p. 188]

Daar was een koning in Thoele

Naar Göthe, mus. Schubert.

DAAR was een koning in Thoele,

getrouw tot aan het graf,

wien stervend zijne boele

een gouden beker gaf.

Sinds pijnde in droeven drifte

des ouden drinkers min,

hij dronk slechts uit de gifte

en kreesch er telkens in.

De koning lag om sterven,

deelde al wat hij bezat,

doch liet door niemand erven

den eenig heiligen schat.

Zijn trouwe rijksvassalen

zat hij vol stervenswee

een laatste maal te onthalen

op zijnen burg aan zee.

[p. 189]

 

Daar rees hij van den stoele

 

dronk nog een levensvonk,

 

de relikwie der boele

 

den luiden afgrond schonk,

 

 

 

bezag ze daar verdrinken

 

al wiegend weg end weêr

 

en liet zijne oogleên zinken,

 

dronk nooit een druppel meer.