De nieuwe geboort

[p. 12]

VI

Vast staan in 't hart de verloornen voor d'oogen,
niet meer door 't getij nu gebeurd dan dalend
op 't zacht-gerechte veilig ademhalend
en stijgen met de jare' in 't lichte hooge.
Verhalend gaan de monde' in grootsch gedoogen
vreemder voortreflijkheid, en zegepralend
rijzen de lovingen, bekransend dalend
met zachten troost de hoofden, de gebogen.
Als een kroon, hoog gehoude' in heffende armen
waar velen voorbijgaan, en aan den waard'gen
biddend geschonken, die haar misschien vlood,
zoo geworden gerechte roem en warme
waardeering alle eed'len door de rechtvaardige
en machtige handen van koning dood.