De nieuwe geboort

[p. 38]

X Dichter en proletariaat

Drager van smart, gebukt wezen dat schreed
door de historie, schoudrend 't zware juk,
offer van eeuwen, voor het ver geluk
der wereld ondergaand in eindloos leed,

gij die onmachtig gingt gebogen tot
de tijd vervuld was van het wereld-wenden
en gij opziende uit lange ellende
diep-aadmend fluisterdet ‘hier keert mijn lot’,

en na dien tijd niet meer zijt afgeweken
van 't opwaarts streven in het morgenrood
dat om uw lippen, wit van langen nood
speelt en ze kleurt met zijn geheiligd teeken, -

geef mij uw hand want dat alleen is kracht,
de wereld heeft geen hoop dan door uw stijgen,
wij komen tot u, reddende uit ons eigen
zinkende bark het beste deel der vracht.

Dit dan is een voorspel van het verbond
tusschen u en d' onzen, want ook wij vlieden

[p. 39]

 

een oude wereld, om aan u te bieden

 

de liefelijke vrucht van onzen mond.

 

 

 

Zoo zijn wij dan genoote' en 't schoon gezang,

 

kracht die ons inwoont en die werd verkoren

 

verheerlijking te zijn, zal u behooren

 

en luister geven aan uw strijd voor lang.

 

 

 

De vruchten van den strijd zijn niet voor u

 

en niet voor ons de late zegeningen;

 

maar het besef, zachte en blijde dingen

 

mooglijk te maken door ons werk, zoo ruw;

 

 

 

en in ons hart te voelen hoop opkomen

 

dat eens de ban van machtloosheid en leed

 

neder zal vallen als een drukkend kleed

 

en in den tijd waarvan wij zwijgend droomen

 

 

 

uit dit verbond het lied en beeld zal schijnen

 

geschapen in een atmosfeer van moed

 

mak'lijk geschapen als de zon het doet

 

die werelden vormt zonder angst of pijnen.