Tusschen tijd en eeuwigheid

[p. 21]

XI

Begeerlijkheid, 't willen proeve' alle dingen,
dat is nu een van de erge gevaren:
de machtigste onder de belemmeringen,
die versperren den weg naar 't leven, 't ware.

Een gulp van den kostbaren levenswijn
zwelgen we haastig en verstrooid naar binnen
en weer een, en weer een: 't hart en de zinnen
blijve' even dorstig, als waar 't drinken schijn.

We moeten leeren, verlokking weerstaan,
en wat zich ons opdringt, leere' af te weren:
hoe luid het schreeuwt, wij nemen het niet aan.
Wij moeten ons tot d'oude wijsheid keeren:
van haar, hoe door het àl te vele, leeren
met evenwichtig hart te gaan.