Vernieuwingen

[p. 45]

XXXV

Enkel zoo wij niet versage' in het streven,
uitstijgend boven wraak, te strijde' alléén
uit liefde, alléén opdat het aardeleven
schooner worde en milder voor elkeen; -

zoo wij niet versagen in den wil,
and'ren te vergeven hun schuld en zonden,
omdat w' in ons geen mindere gevonden
hebbend, zelf hope' op vergeving; - zoo stil-

vertrouwend w' onverdroten voortgaan met
d' uitzaai en niet begeeren noch verwachten
dat wij zelven zullen maaien de vrucht; -

enkel dàn blijft niet zwevend-in-de-lucht
de broederschap, lichaamlooze gedachte,
enkel dàn wordt deze menschheid gered.