Wordingen. Een cyclus van liefde en vertrouwen

[p. 173]

IV
Jaurès spreek tot de burgers

Burgers,
er is een ongebroken wordingslijn.
Wij erven, willen óók erflaters zijn.
Uw vadren hebben uitgestrooid het zaad
van vrijheid-gelijkheid op Frankrijks grond;
de oogst kwam op, hij rijpte: nu, terstond
is tijd van oogsten. Ziet in 't rond
en ge zult zien de gele halmen buigen
onder de zwaarte van gezwollen aar.
De maaiers rukken aan; hoort het juichen
der massa's, voor wie nu wordt openbaar
dier woorden zin. Een nieuwe inhoud geven
w' aan vrijheid en gelijkheid; hoeveel maal
grootscher, dieper dan die, waarvoor hun leven
gaven uw vad'ren: hij is ons te schraal.
Vrijheid, over zichzelven te beschikken,
gelijkheid aller burgers voor de wet:
in 't groote jaar werden zij vastgezet,
geen macht ter aarde kan ze weer verwrikken.
Maar de vrijheid, waarvoor wij streden,
omvattend heel het menschlijk levensveld,
tot hen stijgt men langs ontelbare trede' en
iedere vergt de geestkracht van een held.