Rethoricale wercken

[fol. 18v]

Refereyn.

SOndighen is menschelijck int exponeren
Maer duuelijc eest, daer inne perseuereren
Dies wacht hem elck voor tsvyants treken
Den eenen doet hy murmureren
Den anderen doet hy domineren
Soe hoouaerdich sy wanen breken
Deen ghierich, dander nijdich, ten baet gheen preken
Tes al ghebreckelijck rijf ende raf
Edele Onedele, Proost, Clerck deken
Ten is gheen coorne sonder caf.

Denckt hoe Lucifer houaerdije op sette
Denckt hoe hem Chaym int bloedt besmette
Denckt hoe Amon zijn suster bestelde
Pharao, Giesy, dese bleuen inden nette
Maer Longinus, die Gods zijde splette
Ende Peeter die wt vreesen helde
Ende Pauwels die gods vrienden quelde
Ende Magdalena, dese vielen, maer haren staf
Was hope, diese weder in duechden stelde
Ten is gheen coorne sonder caf.

De Rechtuaerdighe valt tsdaechs wel seuen weruen
Elck wil dat in zijn herte keruen
Ende niemant en wil den anderen ghecken
Wy weten doch wel wy moeten steruen
Dus laet aen elcx anders vrientschap eruen
Ende pooghen elck anders blaeme decken
Ende van onduechden, te duechden trecken
Ende gheerne vergheuen, want Godt verghaf

[fol. 19r]

 

Wy zijn al smettich ghelijck der slecken

 

Ten is gheen coorne sonder caf.

 

 

 

¶ Prinche.

 

Elck weet dat niemandt en is volmaeckt

 

Dan Godt alleene ick scheyder af

 

Ben ick, in eenich stuck misraeckt

 

Ten is gheen coorne sonder caf.