Rethoricale wercken

Goede Prouerbien.

OF God verghaue dat tsmenscen tanden
Sneden als scheersen, als sy schanden
Van yhemandt spreken, twaer luttel schaden
Dat sy die tonghe te niete daden.

Princhen ghierich ende Papen
Die niet en roecken wat sy rapen
Js felste dinck, zijdt seker des
Dat nv op de wereldt es.

Gheen wederstoot en mach ons deeren
Willen wy ons van sonden weeren.

Met redene ende met maten
Salmen alle dinck doen en laten.

ICk lijde, ick swijghe ende ick verdraghe
Als ick al een ben, ick claghe
Teghens my seluer mijn verdriet
Soe en weet men mijn lijden niet.

Ghelooue, Minne ende Oodtmoedicheydt
Reynicheydt, Wijsheyt ende verduldicheyt
Dese sesse duechden voorwaer gheseydt
Verdrijuen alle gebreckelijckheyt.

Het is een gheck // die zijnen beck

[fol. 72v]

 

Soe clappen laet

 

Dat hem zijn vriendt // al onuerdient

 

Daer by af ghaet.

 

Ten snijdt gheen dinck soe grouwelijck seere

 

Als tonghe die rooft des menschens Eere

 

Van goede vercouureert men wel

 

Maer Eere te verliesene is al te fel.

Dit noydt en viel, noch vallen en mochte
Het heeft sulck vonden, diet noydt en sochte
Elck sie voor hem, hoe dat hy stae
Miskief schijnt verre, tis dickwils nae.