Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen

Regelnummers proza verbergen

De amoris quadruplici ratione. C. XXIII.

4Dese ghebenedide werke die ons heylich en̄ salich maken, 5die werden ghewracht en̄ volbraeht in viere wisen, die in 6Gode beghinnen, ende die wi met sijnre hulpen volbringhen; 7die altoes vernuwen ende beghinnen, en̄ ewich bliven sonder 8einde. En̄ dit sijn vier wisen van minnen, die ons gheboden 9sijn en̄ gheraden. Die moeten wi oefenen en̄ pleghen 10met sijnre ghenaden; want tusscen ons en̄ Gode en is 11anders niet dan minnen pleghen, dat is gheven en̄ nemen: 12dat doet die minne ghestadich wesen. Minne maect ons Gode 13ghelijc, ende één met hem in minnen; niet dat wi God 14werden moghen ofte hem ghelijc in machte ofte in wijsheden, 15in kennen, in minnen en̄ in al dat hi is in sijnre 16naturen: noch oec die siele ons Heren Jhesu Christi⁽¹⁾; 17en̄ al dat ghescapen is, blijft beneden Gode en̄ minre dan 18God. En̄ hi hevet ons gheboden en̄ gheleert dat wi minne 19oeſenen in vier wisen, daer hi sprect: ‘Hoor, Israël, dijn 20God is een. Dien saltu minnen uut al dijnre herten, 21uut al dijnre sielen, uut al dinen crachten en̄ uut al 22dijnre ghedachten⁽²⁾.’ Dit sijn vier wisen van ewigher 23minnen, daer wi inne moghen bekennen wat ons God gheeft, 24en̄ wat wi hem weder sculdich sijn met allen rechte, selen 25wi behouden sijn.

(1) Sur. Immò verò nec ipsa Christi anima id possit.

(2) Vglk. Deuteron. 6, 4-5. En Marc. 12, 30.