Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen
(1863)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
De anima rationali iniqua. C. LII.15Die redelike siele die vervult is metter gracien Gods, si 16ghelijct wel der levender fonteinen in den Paradise, die 17uutvloyt met ‧iiij‧ rivieren van groten prise. Alsoe doet die 18redelike siele in bloter naturen. Si hevet onder hare die sterfelike 19nature met vijf sinnen, horen, sien, rieken, smaken, 20tasten, ghevoelenGa naar voetnoot(4): en̄ si is selve gheestelic, redenlijc en̄ 21ewichGa naar voetnoot(5). En̄ si hevet in hareGa naar voetnoot(6) ‧iij‧ crachten, ghedinken, | |
[pagina 138]
| |
1verstaen en̄ willen, en̄ inder naturen te verkiesene wat si 2wilt, goet ofte quaet; en̄ si hevet boven hare Gode en̄ sine 3ghenade. Eest alsoe dat si verkiest quaetwillicheit en̄ sonde, 4soe is si valsch en̄ ongherecht, ende si en regheert engheen 5dinc na ordinen noch na rechtGa naar voetnoot(1). Want in die quaetwillighe 6siele en mach wijsheit noch waerheit niet comen; maer inden 7stervene, moet si gerechticheit pleghenGa naar voetnoot(2). Want die sondighe 8lichame blivet den wormen; die siele die den sonden ghedient 9hevet, die is met vierighen ketenen ghebonden, dat sijn hare 10gheewichde sondenGa naar voetnoot(3), die hebben die duvele in hare ghewout. 11En̄ die gheest die Gode niet ghemint en heeft, hi is van 12Gode verworpen en̄ versmaet en̄ gheworpen in die uterste 13deimsternisse, dier nemmermeer einde en werdet. |
|