Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen
(1863)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 186]
| |
De tunica Domini Jesu inconsutili. C. LXV.1Noch is Christus ghechiert ende ghecleet met enen roc, te 2male gheweven sonder naet. Daer mede verstaen wi die 3nature sijnre godheit en̄ sijnre menscheit. Dese roc behoirt 4hem allene toe van naturen, van Vader en̄ van Moeder, en̄ 5ons van ghenadenGa naar voetnoot(1). Eest dat wi sine discipule sijn, en̄ hem 6gheenicht sijn in kerstinen ghelove en̄ in caritaten, en̄ daer 7in bliven al toter doot: soe sijn wi alle mit hem ghecleet. 8Want men en mach den edelen roc noch scoren, noch deilen; 9maer wi sijn alle sine levende lede, en̄ hi is onse hoot; en̄ 10sijn roc valt ons metten lote der heyligher kerstenheitGa naar voetnoot(2): en̄ 11alsoe si wi alle ghecleet met énen clede, dat is Christus. 12Dan moghen wi sien en̄ bekennen, en̄ minnen, smaken en̄ 13ghevoelen, met bliden gheeste, die ewighe caritate en̄ die 14gloriose oefeninghe die is tusschen Gode en̄ die edele siele 15ons Heren Jhesu Christi: dat is die chierheit van onsen rocke, 16daer wi mede gheclcet sijn in ewigher eren met Gode. Dat 17is die onbegripelic bliscap en̄ vroude die ons die apostel Sinte 18Pauwels scrijft daer hi sprect: ‘Wie mach ons sceyden van 19caritaten Gods, die leeft in Christo JhesuGa naar voetnoot(3)?’ Daer meint 20hi, al dat creature is en̄ al dat onder Gode is en mach ons 21niet sceyden vander liefden die gheoefent wert tusschen 22Gode ende Jhesum Christum onsen lieven Here, die onse 23ewighe leven is, eest dat wy met hem bliven ghestadich in 24ewigher minnen. |
|