Lettergeschenk voor de lieve jeugd, in poëzij en proza

[p. t.o. 27]

[p. 27]

De smids.

Hoe vermoeijend is het smeden

Van het ijzer, ja dit vak

Eischt een man met sterke leden,

Niet gesteld op veel gemak;

Vlijtig, werkzaam moet hij wezen,

Onvermoeid in zijn bedrijf,

Doch dan ook verschaft zijn arbeid

Elken mensch een groot gerijf.

Het ijzer komt uit de aarde; als het daar uitgehaald wordt, gelijkt het er zeer weinig naar, maar men zou het aanzien voor een' zwarten steen. Alleen door middel van een zeer heet vuur, kan men het doen smelten, dat is te zeggen: dat men het even als lood kan gieten.

Het ijzer is van alle metalen het

[p. 28]

meest gewone en het nuttigste; zoo wij hetzelve ontbeerden, zouden de helft der gemakken en aangenaamheden des levens ons ook ontbreken. Met den naam van Smids bedoelt men de lieden welke het ijzer bewerken, en welke zeer noodige werklieden zijn, daar zij ons eene behoorlijke huisvesting helpen bezorgen; want niet alleen dat zijn door de ijzeren ankers, houtvasten, krammen en beugels, hout en muurwerk aan elkanderen doen houden en daardoor aan de gebouwen de behoorlijke sterkte en stevigheid bezorgen, maar zij maken ook voor de deuren, vensters en andere sluitingen, krammen, duimen, hengsels, grendels, bouten, sloten en sleutels, om ons door eene bekwame sluiting, niet allen tegen

[p. 29]

het gure weder, maar ook voor dieven en ander dergelijk onvriendelijk gezelschap, te bevrijden en te beveiligen.