Lettergeschenk voor de lieve jeugd, in poëzij en proza

[p. 47]

Van den arbeid.

God heeft in alle behoeften van den mensch voorzien; maar wilde dat deze zich eenige moeite zoude geven, zich die te verschaffen.

Alzoo is het koren een voortbrengsel der natuur hetwelk op het veld als gras zoude groeijen; maar men moet het land bebouwen, en zich gedurende het geheele jaar daarmede onledig houden, om eene genoegzame hoeveelheid korrels, voor alle menschen te verkrijgen.

Wij hebben de wol van de schapen, maar men moet dezelve bewerken om kleederen te krijgen.

De boomen, waarvoor men zorg draagt, leveren goede vruchten op, doch die men aan zich zelven overlaat, laat, veeltijds zeer slechte.

De steenen vindt men overal; maar

[p. 48]

met veel moeite wordt er een huis van te zamen gesteld.

Aldus ziet gij, dat God den mensch tot den arbeid geschikt heeft.

Degenen, welke traag blijft, is berispelijk.

De arbeid vereert den mensch, en doet hem onbezorgd leven.

De luiaard zondigt tegen God, geeft zich aan alle ondeugden over en wordt ellendig

Schaam u nooit uw bestaan aan den arbeid uwer handen verschuldigd te zijn: een goed arbeidsman is een nuttig mensch in de maatschappij, en alle verstandige menschen bewijzen hem achting.

De lediglooper is verachtelijk.