Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje–
AuteursrechtvrijNa de Wijse
| |
[Folio 100r]
| |
Oock den mensche schiep Godt
Maeckte hem weder tot
Aerde, dus elck hem wende
Te aenmercken sijn ende
Hy steld' oock sijnen tijt beiaert
En schiep haer soo ghepaert
Yghelick na sijn aert
Maecktese na syn beelde
Godt gaf dat ouer tvles ghebaertGa naar margenoot+
Haer vreese wert vermaert
Op dat sy onbeswaert
Soo heerschapten in weelde
Godt gaf haer abondantGa naar margenoot+
Vernuft, sprack, en verstant
Thoonde haer tgoed' en quade
Aensachse met ghenade
Hy gaf haer een leere ghesont
Syn wet, en sijn verbontGa naar margenoot+
Maeckte hy met haer, t'oorcondt
Van sijn rechten gheschreuen
Wert daer, Ja saeghen tot dier stont
Sijn magiesteyt ghegront
De stem wt sijnen mont
Hoorden sy oock met beuen
Ende hy sprack tot haer
Wacht u van onrecht, maer
Doet hetselfde malcander
Als ghy begeert van ander
Het wesen van smenschen ghetalGa naar margenoot+
Sijn doen en laten al
Weet hy, Ja vry niet smal
Siet hy al haer bedryuen
Soo claer als de Zon in dit dal
Die doen dat hy beval
| |
[Folio 100v]
| |
Ga naar margenoot+Oft die quaet doen, ten sal
Gheensins verborghen blyuen
Maer elck die sal ontfaen
Na dat hy heeft ghedaen
Dus al die van t'quaet scheyden
Veel troost sy noch verbeyden
Weest soo ghesint |
|