Het Walchers liedeboeck (1611)

Het Walchers liedeboeck

(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


[Seer goet syn al des heeren wercken]
Na de Wijse In babylon met onverstande Syr Cap. 40. vers. 6. SEer goet syn al des heeren wercken Want al t'ghene wat hy ghebiet T'selue alsoo wy connen mercken Bequaem ter rechter tyt, gheschiet Men en behoeft te segghen niet Waer toe is dit oft dat van doene
[Folio 126r]
Want elck iuyst in synen saysoene Recht als ghewenscht men connen siet Ghelyck doen door syn woort als mueren Het water hooghe heeft ghestaen Als hadde het ter seluer ueren Erghens mede gheweest omvaen Want wat hy doet duer syn vermaen Dats lieffelick en van ghebreke Synder hulpe, can niemant spreke Daer van hoeft gheen clachte ghedaen Als' menschen wercken doen en pooghenGa naar margenoot+ Is voor hem al bloot en ontdeckt, Niet is verborghen voor syn ooghen Hy deur syet alle dynck perfeckt T'welck van t'begin der weerelt streckt Tot weder aen haer eynde schoone Gheen dyngen syn hem onghewoone Noch nieu hy wetet al coreckt Hy selfs schip alle dynck, op dat soude Doch erghens toe wesen dienstbaer Men derf sulcken woort niet voorhoude Wat sal dat hier doen, want voorwaer Syn benedictie vloeyt daer Henen als eenen water vaerde Mede drynckende in de aerde Ghelyck een diluvie claer Wederomme sal oock den heydenGa naar margenoot+ Treffen syne thoornighe hant Ghelyck hy het water doet scheyden Om wt drooghen, van sulcken lant T'welck water behoeft abodant, En syn doen is voor recht beslooten By den heylighen, doch daer aen stootenGa naar margenoot+ De Godd'loosen met onverstandt
[Folio 126v]
Al wat gheschapen is om by te leuen Dat is den vromen al tot goet Maer den Goddeloosen tot sneuen Gout, yser, vyer, en watervloet, Melck, wyn, meel, en den honinch soet, Noch tot behoet der vromer scharen Oly, cleeders, t'welck den sondaren Doch altemale schade doet De winden syn eens deels gheschapen Tot straffe wt haer stormen spruyt Vele schade, als snelle knapen Tot straffe gheuen sy geluydt Richten den thooren haers scheppers wt Den hagel en den fellen vyere Den hongher en des doots dangiere Wreken door haer bitter virtuyt De wilde dieren schorpioenen De slangen en het sweert seer fel Syn al tot wrake om verdoemen Alle Goddeloosen rebel Met vruchden doen sy sijn bevel Altyt wel bereyt sonder toeven Waer dat haer godt oock soud' behoeuen Alst tyt is doen sy geen afstel Dit ist dat ick begost en dachte Te schryuen, dat goet tot profyt Syn al sheeren wercken, van crachte Costelyck elck in synen tyt En daer en behoeft gheen verwyt Als oft sy niet al syn gequaeme, Dus danckt en looft des heeren naeme Met den mont en s'herten Jolydt Weest op v hoede.	margenoot+ Syr 23. 27 margenoot+ Gen. 7. 17 margenoot+ Hosea. 14. 8.

Vorige Volgende