Het Walchers liedeboeck (1611)

Het Walchers liedeboeck

(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


[T'is al wt niet]
Na de wijse Musyck gheschal // heeft geuonden jubal T'Is al wt niet Gheschapen watmensiet Dus oft hem yet // wilde berommen Teghen Godt diet Ons oock wt liefde liet En sin ghebyet // niet wil volcomen Blyuen sal hy beschaemt Voor Godt want ten betaemt Geen mensche dat hy sal Van syn schepper afval Doen, die ons al // liefde bewyset Want Godt int aertsche dal
[Folio 135r]
Den mensch van aerde smal Schiep welck ghetal // hy nu noch spyset Liefde is Godt En hy sprack selue tot Adam? t'ghebot // hy niet en dede Maer stont als sot Na eyghen wysheyt bot En een quaet lot // vercreech hy mede Want de doot wert syn deel D'eeuwige pyne heel Oock wy als arm en bloot Vielen in desen noot Maer godt verdroot // alsulck bedreuen Syn liefde t'onswaerts spoort Deed' een belofte groot Waer duer minioot // wy tleuen eruen T'quam tot verbreen Der menschen int ghemeen Noch als onreen, int quaet voort gyngen Daer waren geen Schynt dan noah alleen Die duert afscheen // aen godt noch hyngen Want siet het Goddeloos Gheslachte groeyd' altoos? Doen Godt tot Abram sprack In afgoderie stack Hy, maer vertrack, alst godt hem seyde Syn gheloof was niet swack Deur eenich onghemack, In menich tack // syn saet wtbreyde Ick wil oock syn Sprack Godt, v Godt en dyn Zaets godt hoort myn, verbont, den segen Comt oock deuyn
[Folio 135v]
Op d'heydens door v syn, Die gaen met pyn, haer eyghen weghen, Deur het boos onverstant Waeren wy Godts vyant Daer Godt den Abraham Van haer wt tmidden nam Plante die stam // maer wilde druyven Daer van te lesen quam Niet als een wyngaert tam Godt synde gram, gynck haer verschuyven Kinderen quaet Des thoorens deur dees daet Wy obstinaet // beuonden waren Eylaes wat raet En waert dat ons gheen saet Godt hadde laeten ouerspaeren Soo waren wy vergaen // als zodoma dus aen Merckt godts liefde daer by Hoe onghehoorsaem wy hem sijn want hy, spreeckt ooc mits desen Die deur sonden onvry // mijn volck niet Sal hooren, ghy // sult mijn lief wesen meer en sy Onder de voet Laeghen wy in ons bloet Niemant hoe vroet // bevryden conde Sijn broed? goet is Godt deur liefde soet Sant t'onser voet // die van geen sonde En wiste wert gemaeckt Voor ons tot sonde, naeckt En bloot waren wy, maer Hooren en doen wy naer Zijn woort eenpaer // Godts kinders werden wy, sijn volck openbaer // deur het ghelooue claer Aen hem die daer // oock in volherden
[Folio 136r]
Princelick dan Siet Godts liefde een an Die ons dus van // den noot bevrydet En waer elck can // bewist aen alleman Liefd' (na den ban) dit niet vermydet Vant doen wy wt Godts ryck niet tsneeft Door sonden alghelyck Moesten blyuen, soo heeft, ons godt die Bewesen, gheeft // ons die ten vullen Dus vreest en beeft Voor Godt die bouen sweeft Wy hem beleeft // na volghen sullen Weest soo ghesint

Vorige Volgende