Nieuwe gedichtjes op de vertellingen van Moeder de Gans

[p. 6]

Het onbedachtzame meisje.

Ach, Roodkapje! zet uw boter

En uw wafeltjes maar neêr,

Grootmoê zal ze niet meer eten;

Want uw grootmoê leeft niet meer.

Zie, de wolf die haar verscheurde,

Wacht u thans reeds in haar bed,

Ach, wat heeft hij groote tanden!

Niemand die uw leven redt.

Waarom 't hem ook juist te zeggen,

Meisje! waar ge heen moest gaan;

Wolven kan men niet vertrouwen;

Foei, 't was dwaas van u gedaan.

[p. 7]