door de gang van de tijd een contragedicht schrijven!
maanschijven opsturen in het museumoog van een droomzegen
daar lopen grintpaden door ieder wezen
en dit wezen de essentie kraakt grint
en het grint gooit goten van licht open
en de goten lopen het licht in een gore mond
en de gore mond kleedt de liefde uit tot BH-geboden
en de geboden gever de lege blikken rond
in staat van de heilige geest!!
en de lege blikken houden de hand op
en de hand eet een leeg spook, staat stil en gaat voorbij
en voorbij in de nacht schildert een groot dier
en het dier bespringt het oog van bulten
en het oog wordt innerlijk
in de staat van een heilige geest!!
men kan zijn kerk in de duinen plaatsen en de vogels de vrede van een zee laten zien en de kudde een badpak aandoen om schoon voor den heer te verschijnen en de maagd ontkleden en de knaap de wegwijzen met de taalvinger omhoog van wat gevonden moet worden en onze kinderen gewoon slachten met open mond en uurwerken opzetten in de verdorde schedels en zo het hart omzetten om de tijd te meten
maar geopenbaard wordt er niets!!
het geweten een gelijkstroom?
en kortsluiting het stroomende bloed!
[pagina 18]
[p. 18]
en nu is al het werk telaat zeiden de mensen want zij zagen vreemde verrijzenissen gebeuren uit de gedaanten der grond die zij in het geluid dat de machines maakten gemeen hadden en het de duimschroeven uit diepe levers sprak die de knieen een afgrijselijke lach aandeden en zwarte vruchten in de ogen legde van degeen tegenover de ander in aarde onwennig en kregen de angst uitlieten om ook nog het laatste te zien de paarden misschien van een zeker steigeren uit de wollupstere mammouth hun stad zo onverstaanbaar in de dikke huid der eeuwen en de pleinen van zijn buik zo boekvol licht en de luiken zijner oren zo hoog ontloken voor een aards geluid dat aanschuift in de vele treinen genot binnen de grenzen van het gebrek aan adem
mijn buik is groot sprak de mammouth
een chambre à louer, madame?
je straten zijn engelenhaar, liefste, zo mompelde hij
statement of mind, sir?
een inleiding tot een bestaansrecht
en pluimen op de rug dragen
en hanekammen in je ogen
en wijzerplaat van een gebrandschat hart
de adem van iets anders
van het liggen
een peleton staat klaar
het front van zwijgen in de vaas van een lichte resonans
het goddelijke zelf
wat ik in je hoofd wil planten
een vrouw in de vegetatie van haar lichaamswegen
onsterfelijk omdat ik dood kan gaan iedere dag
een voorbeeld van een vrouw
een vrouwenbeeld van voren, zei de stem van een ander in hem
op je achterhoofd gevallen?
over de rijweg de lichten op rood en zich groen aanstellen langs de kade
welke boom is hond genoeg om op gelijke voet te staan?
ik ben een witte muur, fluisterde hij, die de dieren voedt
een gat dat diepte heeft
een draagbaar bed zou zij mij zijn
naarmate God stierf in de mens ben ik zegel en toegang geworden
de uitdrukking der wereld
geen tijdsverschijnsel, moor een handvol kinderen
[pagina 19]
[p. 19]
de ongeborenen!!
van overal
de vliegtuigen schrijven in de lucht zei zij het leven is een grote broek die alleen gaat en niemand laat wonen, een ultimatumbroek van wie niet alleen kan gaan moet de naden tellen en de vlinders die de schoot bevliegen die het recht hebben van open en dicht en de esothere isothermen ontdoen van een geheim waarin de psyche woont als een mens in donker brood bijv.: het zinsverband binnen een autoongeluk
het verschalen der liefde
de eerste ademtocht van een mens
ja, ja wij zoeken naar de appel waarin wij wonen
gooi hem er uit, zeiden zij die zeggen dat zij kunnen zeggen te weten
er valt nooit iets af te sluiten wat dicht is
een grote intelligentie!!!
ook de sjah van Perzie Ben el Arab wilde hangende tuinen en ging tot dat doel natte doeken op zijn onvruchtbare borsten leggen en liet taboespek aanrukken om de gronden zwijnsvruchtbaar en vet te maken en liet ook charmandalah komen de gewichtsheffer om deze op te heffen
en die er nu wonen O Grote Sjah?
die hef je mee als educatieve mest
zij willen misschien beneden blijven wonen O Grote Sjah
zij wonen ook nu niet en laten zich eeuwen mesten
en wie moet Uw tuinen bewandelen O Grote Sjah?
je bedoelt zij stinken van zich zelf?
ik bedoel ik kan niet hun lucht opheffen Grote Sjah
zij zijn het vaste voedsel
de wreedheden der weelde doen ons gewichten aan O Grote Sjah
zet geen binnenplaatsen buiten, broeder Charmandalah
gij verwart O Grote Sjah de betekenis en de betekening
en gij overziet de weelde die de vorst van strijkijzers voelt
genade O Grote Sjah ik val op mijn verduisterde lippen te pletter
ze was mij een atlas, fluisterde hij
en hij heeft spoorlijnen in mij aangelegd, dacht zij
en ik dreg naar een onderkomen
/ anyhow our auntie is a good nurse, said the other /
Auteursrechtelijk beschermd