Bovenschriftuurlijke binding - een nieuw gevaar

§ 55. Conclusie op dit punt.

Ik zeg dus, dat niet alleen de Dordtsche Leerregels, doch ook het doopsformulier, ons leeren, dat de belofte-des-evangelies niet een ‘eed’ is, ‘dat’ God ‘alle’ ‘uitverkorenen’ wil leiden tot de eindpaal (ofschoon dat allemaal waar is) maar een eed AAN den bepaalden mensch, dat Hij dien bepaalden met name aangesproken GEROEPEN mensch leiden wil tot de eindpaal.

En wie dat remonstrantsch zou noemen, dien zeg ik rustig: dat is het niet, en u begrijpt de positie niet. Hoe vaak spreekt de bijbel ‘indien’? ‘INDIEN’?

Ik houd het maar weer met dr J. Ridderbos, uit den goeien tijd, toen hij nog kommentaren schreef: de belofte van Zacharia 3:6, 7 is een ‘plechtige verzekering’ (geen dogmatische sententie, zeg ik) ‘en be-

[p. 77]

vat eene belofte, verbonden aan eene conditie’. Ik zou willen vragen: mag dr J. Ridderbos niet worden toegelaten in de Prot. Ref. Church? Pas op, dat gij daar hem niet gelijk wordt, in het uitwerpen. Of verhinderen. Wij hebben hem niet uitgeworpen, doch hij ons. En wij zullen hem om dat zinnetje niet vervolgen; hij heeft alleen óns vervolgd, toen hij zijn zinnetje liet aanvallen door zichzelf, om den sleutel, de niet-kuyperiaansche, maar confessioneele kennis, weg te nemen. En candidaten en ouderlingen en dominees wilde verhinderen, in het koninkrijk (van den dienst) in te gaan.

Het is hem niet gelukt, maar dat kon hij niet helpen⁹⁾).

9) Over deze passage - inzake Zach. 3:6, 7 - toonde dr J. Ridderbos zich ontevreden: we hebben ze evenwel tegen zijn bedenkingen gehandhaafd in ‘De Reformatie’, Maart 1951.