Wir is der Barthelomee op zie kèmerke. E sjteet aggen vinster. E ziet nuuks van 't Séminèèr. E ziet der Hakkeret, de poàt, de daak, de gewande, 't durp Lutterendal, 't Virginie. En noe gans duudelich huuëte de wäöëd oet de Hillige Sjrif, diej der duuvel sjprook tot ozze Herregod: ‘Dat alles zal ich dich gève, wenste neervils en mich aabens.’ Mè dan richt der Barthelomee zich op en e rupt en sjreit. Dao is ginge dè 't huuët. E sjreit in de zieël en wurpt zich neer väör 't kruuts: ‘Vade retro, satana, gank-e-weg, satan. Der minsj en de ganse welt left nit va broeëd alling.’ En noe kriesjt der Barthelomee en e bent en e wet kling en e wit, datten 't nit alling ka oethouwe. E hat ozze Herregod nuuëdig, en wiej klinger datte wet, dao vuur 't kruuts, des te groeëter wet zieng zieël.
De jaore gunt um. I sjtudie en gebed, vallen en opsjtoà in der sjtried. Mè dat is noe eemaol 't werk van der duuvel, sjtried en plaoge, tempteere en plaoge. Landsem zinkt de kraft Goddes in zieng zieël en wente preester wed, gift der Barthelomee an Christus alles, zie hats en zie lève, zie versjtand en zieng zieël.
E'n is bleek wiej inge dè 'n lang rees aater der ruk hat, - dè murge van de preesterweiïng - en wiej inge, dè väöl hat mitgemakt; mè, e geet nao de preesterweiïng mit ene glans van de zon in de owwe... nit van de zon, diej uvver Lutterendal sjiengt, mè van 'n zon oet 'n ander land, woeë de hillige woeëne va zie durp.
Ze kaome de kirk i: der Hoeëgwurdigste Hèër Bussjep, honderd geesliche, dan de preester-candidate.
Ze gunt in 'n cadans va links nò rets, me ka mit paraminte nit andesj goà. Landsem gunt ze, in 'n cadans, nò links, nò rets.
Der urgel sjpelt en ze zinge: ‘Sacerdos et Pontifex’.
De madam er der Hèër Groonesjild zitte al ao, och de nonke en de tante!
En der ouwe Hèër Groonesjild en de madam en 't Truuke.
Ze zitte aovenaa rets,... in 't midde van de kirk. Godzegedank, dat ze 't bitste aa hent. Nit väör dit of dat! Ze drage 't bitste wat ze hent wal ins väör de luuj. Hej nit! Dat zunt noe hun paramente. Gister gonge ze nog mit de flattesjup durch gen weië en de vroluuj Nauwe de klompe aa, mesjie mit e loàk iggen zukke.
Wat dunks uch, ouwe Hèër Groonesjild? Wiej is 't? Dèr woolt der Hakkeret en der Berghoof bei-ee doà en der Barthelomee, der litste van tien generatioene hei der grutste van de Groonesjilds motte zieë i Lutterendal.
Aggen elter zit der Hèër Bussjep i vol ornaat. Um 'n heen sjtunt de professore en kanunnike en dèèkes en geesliche, alles i vol ornaat. De zon sjiengt oet de hoeëg vinstere in 't good van de
Auteursrecht onbekend