|
| |
Praecepta quaedam cuique sapienti servanda.
QVisquis beatam Coelitum vitam sequi
Mortalis optat: haec sibi quam saedulò
Serranda ducat: Constitutus in statu
Modico, quiescat, non anbelans alterum,
Talenta Craesi vincit alto pectore,
Qui vivit insons sorte contentus suả.
Aliud.
AD laetiorem mersus ex sorte anxiâ,
Semper prioris sit sui status memor,
Metuens secundos, providus rectè, Deos:
Quo sortis aura fluctuantis altius
Evexit, ac levavit humanas opes,
Hoc ad ruinam prominent magis suam.
| |
| |
Aliud.
ILliustre quamvis nomen, & decus gerat;
Non intumescat; Namque nulla certior
Nota impotentis, quàm tumens superbia.
Virum potestas arguit; tunc optimè
Quid quisque sit cognoscitur; quando decus
Defertur illi: qui remittit spiritus
Animi superbos; tollitur, qui surrigit,
Calcatur usque, singulis fastidium.
Aliud.
SIve in secundis, sive rebus asperis
Positus sit, altâ mente terram deserat,
Coelumq́ue (sicut Armiger magni Iovis)
Vestiget, &, quod hic situm est, summum bonum.
Quicunq́ue, terrae fixus haeret torpidae
Dulci venenô inebriatus plurimum,
Hic jure videns est vocandus mortuus.
Contempta res mortalis est, nisi suprà
Mortalitatem surgat, & coelum petat.
Ode.
EHeu quàm rapidis tempora passibus
Nobis praetereunt? volvimur indies
Ad metam miseri, nec senium tamen
Incrementa brevis, (si bene computes)
AEtatis, proprio nomine dicier
Decrementa merent: nam perit hic dies
Quem vitae addier autumant.
Inter sordidulas sollicitudines
AEtas tota perit. Nil homines, nisi
Nugas, parturiunt nisibus improbis,
Hic vani tituli turget honoribus,
Monstrari digitis magnificum putans,
| |
| |
Cum mors aequa tamen singula destruens,
Spernat magnificum decus.
Hic certamen opum cum reliquis init,
Et, dives loculis, pectore pauper est,
Dum menti cupidae sors sua displicet,
At quantas animi sollicitudines
Ponit, qui fragiles res hominum aestimans,
Vitam condidicit spernere flebilem,
Vivens fata praeoccupans?
Hic curis hominum mortuus omnibus,
Ignotusq́ue alijs, secum habitat, sibi
Prudens usque vacat, cunctaq́ue, negligit,
Non hic spe fluitat pendulus horulae
Incertae, quoniam dicere huic licet
Vixi, spem reseco, quod Superi dabunt;
Hujus non animum sollicitant opes,
Nam, quodcunque Dij contribuunt, capit
Gratus, quod rapiunt, restituit, suis
Tantum vel modicis conditionibus
Mens contenta valet, Ditior omnibus
Hic audire meret; paucula qui tenens,
Quid mortale genus, hoc spatio brevis
AEvi, multa petis? regna, potentiam
Venaris? stolidè quò fugis? heu redi,
Regnum perpetuum mens bona possidet;
Mentem quaere bonan, caetera neglige,
Hanc cum nactus eris, tum sapiens scies
|
|
Auteursrechtvrij