De heiligen ontwaken (1934)

De heiligen ontwaken

(1934)–Jacques Schreurs– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend



[pagina 48]
Epiloog. de dood. 't Is uit! Gij hebt een schouwtooneel aanschouwd Waarin, naar best vermogen, Het wereldbeeld in beelden werd herbouwd En ook zijn zin en tegenzin gewogen; - Doch - zooals ik op dit tooneel De Dood slechts in een spiegel speel - Is heel dit spel van Goed en Kwaad, Van ondergang en dageraad De Spiegel slechts van het gelaat Der Aarde... Die spiegel krijgt pas waarde Wanneer gij, diep in hem gekeken, En onverbloemd, o Menschheid, de gebreken En fouten ziet van 't geestelijk toilet, Waarin gij eenmaal moet verschijnen Voor Hèm, Die, naar zijn groote Wet, Zich-zelve ziet in al de Zijnen - En naakt u voor zijn spiegel zet! Dies! - voor de Dood u zal verrassen - Hij kan nog ver, Hij zal reeds in U zijn - Maak uw toilet, o Mensch! en ga u wasschen Aan de Fontein, die, midden op het plein Der wereld springt tot afwassching van zonden. Want, wat het Leven heeft geschonden Wordt weêr door Boete rein! -