Kleine liederen van dood en leven

[p. 97]

In pace

Zonder begeerten en zonder bezit,
Voortaan zonder schade
Rusten de koningen roerloos en wit
En met den dood beladen -
Stram als soldaten in het gelid
Voor de groote parade.

Roem en heerlijkheid zijn vergaan;
Namen, jaren en steden,
Vorstenwijsheid en vorstenwaan,
Stil in een stoorlooze vrede; -
Eeuwen schuifelen af en aan
Over een grijs verleden.

Wit van een brand die geen water bluscht
Slapen hun sombere asschen,
Ongewapend en onbewust
Van de tijden die wassen; -
Steenen dekken hun diepe rust,
Varens en wuivende grassen.

Onder hun hoofd roest scepter en schild
En aan hun zijde hun zwaarden;
Om hun beenderen rossig en wild
Groeien de weelderige baarden; -
Maar uit hun biddende handen mild
Bloeien de bloemen der aarde.

[p. 98]

 

Allen verbonden in éénen nood:

 

Voedsel der wormen en spijze,

 

Allen één in den grooten dood

 

Slapen zij: dwazen en wijzen -

 

Weergekeerd in den moederschoot,

 

Om als de groote tamboer tromt

 

En de Koning der koningen komt,

 

Uit hun asch te verrijzen.