Nis en nimbus

[p. 17]

Esther.

Gij zijt mijn voetschabel en gij zijt schoon!
Slechts schoonheid geeft U recht tot spreken:
De doodelijke stilte te verbreken
Waarin ik woon;
Zoo word ik, Vrouw, Uw Zoon.
En dit zij, Esther, U tot teeken:
Mijn scepter in uw hand
En op uw hoofd mijn kroon!