Spolia mundi

[p. 96]

[Als in dit land de koekoek zich doet horen]

Als in dit land de koekoek zich doet horen
Achter het scherm van schemering en dauw,
Ontwaakt het hart en wordt het lied geboren
En pril ontluikt een princelijke gouw
Met weiden, bossen, bloesemende gaarden
In gulle pracht en kostelijke praal.
De kluizenaar neemt als man van adeldom en aarde
Zijn brood aan van de raaf en nut zijn geestelijk maal
Bij de oever van de beek die, nog beslagen
Van sluimering en schaduw, spoedt door 't dal;
De hemel glinstert in de meidoornhagen
Waar God zich spiegelt in een waterval.
Slechts dichters zien wat andren zelden schouwen
Tenzij zij uit Gods geest gevoed zijn en geteeld -
Dichters en heiligen: - o, niet van schone vrouwen -
Maar Schoonheids rokkenjagers in het beeld
Van die haar hart aan Einde en Oorsprong voedde
En vóór de sterren rees aan onze trans...
Neem onze harten, bid ik, brandend in uw hoede
En geef aan onze droom uw virginale glans.