Spolia mundi

[p. 105]

[Toen zij dan in een goddelijke slaap]

Toen zij dan in een goddelijke slaap
Der wereld en der blikken werd onttogen,
Stond God daar in het wezen van een Knaap
En vroeg de kring: Wie zoekt gij dus met de ogen
Waar 't hart slechts volgen kan? -

En iemand zei,

Het hoofd belérend naar de Knaap gebogen:
Zij voer omhoog, ons hart mêê in haar zij'.