Sterren en dauw

[p. 126]

Het spel der onnoozele kinderen

Wanneer ons kindje sterven gaat,
Waarmee zal ik het kleeden?
Met bloemekens van vrede
En gouden dageraad!

En als ons kind gestorven is,
Hoe zullen wij het sieren?
Met klavertjes van vieren
En hemelsch oeverlisch.

Als ik mijn liefste lam ben kwijt,
Ga ik de wereld over
En zoek door alle loover
Het lam, dat naar mij schreit;

En als mijn liefste schaapje blaat,
Waarmee zal ik het sieren?
Met roode anjelieren
En gouden dageraad.

En 'k neem het op mijn schouder
En draag het door den wind
Al guldener, al gouder:
Naar waar de Dag begint!

Als ik jou liefste schaapje was
Waarmee zou jij me spijzen?
Met rapen en radijzen,
Met bladeren en gras?

[p. 127]

 

Ik zou mijn schaapje weiden

 

Langs eenen diepen stroom

 

En slapen zij aan zijde

 

Onder een hoogen boom.

 

 

 

Als wij je kleine schapen zijn

 

Dan gaan wij ook verloren,

 

Zal jij ons roepen hooren

 

Zoo ver in de woestijn? -

 

 

 

Hèel ver en dan nog verder,

 

Veel dieper dan elk diep

 

Zoekt overal de herder

 

Het lam dat om hem riep!