Voor U alleen

[p. 76]

Van verlangen

Ik voel iets vreugdigs in mijn hart,

Iets vreemds, dat ik niet kan verklaren...

Alsof nu alle leed en smart

In eens van de wereld wèg waren;

Alsof nu ieder hart voortaan -

Zooals voor de bijen de bloemen -

Voor ieder hart zou openstaan

En de wereld weer mooi was te noemen.

Ik voel iets groots in mijn klein hart,

Alsof met haar schoonheid en schatten

Mijn groote hart, mijn kleine hart

Die wereld in eens wou omvatten.

[p. 77]

 

Als elk hart dat maar dulden zou,

 

Om - wàs het dan maar voor even -

 

Zich simpel als een druppel dauw,

 

Aan een ander verloren te geven...

 

 

 

Ik voel iets droevigs in mijn hart,

 

Iets vreemds dat ik niet wil verklaren..

 

Ach! dat met al ons leed en smart

 

Wij dan toch maar engelen waren,

 

 

 

Om niet meer zoo ons zelf alleen,

 

En onze té nuchtere dingen,

 

Maar eindelijk allen in Eénen één -

 

Dien Eénen alleen lof te zingen!