Gedichten (2 delen)

[p. 6]

[4] Aan de sark van myn vaader en broeder.aant.

Pars swaare sark, pars vry, pars swaarder, dan met vysen,

d'Onafgesleete kleên, in uwe kas geleit,

Om omgekeert, als nieuw, te werden toebereidt,

Te netter zullen jongst haar heeren daar in rysen.
Maar is de stof besproeit, gelyk de parssers prysen,

Om vaster ploojingh met een glans en gladdigheit?

Zoo niet, ai laat my, van myn oogen uitgeschreit,

Se sproeyen, om wat eers myn vrienden te bewysen.

Geen vremde vrienden, neen, maar naaste bloed van bloed.

d'Een deilde aan my wat stofs, als hy aan d'ander deede.

Wier kleedinge ghy parst is eenerhande goed.

d'Een hoort myn Vaader toe, myn Broeder hoort de tweede

Sy zyn op verre reis, ik reis se te gemoet.

Ai dient se wel, dit kleed ontterne ik voor u meede.