Gedichten (2 delen)

[p. 13]

[11] Op twistige steeghjes gebuuren.aant.

Al wat naa d'aarde siet onreedlyk op vier pooten,

Leeft onderlingh in rust, en eendracht sonder stryd,

Of zoo het eene beest het andere verbyt,

Wat paarlink zal syn paar verscheuren, of verstooten?
Geen Leeuw heeft ooit syn tand in syn Leeuwin geschooten:

Geen Koeye dreef den Bul haar hoornen in syn syd.

De Wolf leeft met syn Wyf, 't Schaap met den Ram verblyd:

Het bosch, de weide, elk streelt syn teel en worpgenoten.

Hoe komt dat meenich dier rechtschaapen met verstand

Syn trouw, en andre helft niet minlyk kan verdraagen,

Maar dat het huis van twist, als in een helle brandt?

Myn buurman en syn vrouw die leggen alle daagen,

In 't Steeghjen over hoop, met stokken, vuist, en hand,

Kind, reutje, kaater, pot en pan werd doodgeslaagen.