Verzamelde gedichten. Deel 1

[p. 90]

Een Kind een Koning

De gouden kroon boeit om mijn tengre slapen;
Een rand van pijn, geen aureool van macht
Breidt ze om mijn hoofd, mij in haar ronde macht
Beklemmend nacht en dag. Ik kan niet slapen.

Ben ik vorst over vorstlijke satrapen?
Ik merk, hoe hunner elk verholen lacht,
Wanneer ik naar een heerschershouding tracht.
Hun spot neemt de overmacht, mij helpt geen wapen.

In mijn greep wankelt de topzware scepter,
Mijn hand laaft zich aan 't lichten van een jachtspeer;
's Mantels omhelzing schuw ik elken nacht weer,
Mijn lijf voelt zich in linnen ongerepter.

Machtig zijn zij. 'k Tuur door een kleurig koorraam
En huiver soms van lust om heen te snellen,
Mij op te sluiten in mijn torencel en
Te spelen met twee leeuwen, mij gehoorzaam.