Verzamelde gedichten. Deel 1

[p. 179]

[De mane blank]

DE mane blank
Licht in het bosch;
Van iedre rank
Geruisch vaart los
Door 't loof te weenen...

O lieve Eene.

De vijverspiegel
Vangt diep-gewillig
Den zachten kegel
Der zwarte wilg,
Waarrond wind schreit...

Droom nu: 't is tijd.

Een groote en teedre
Geruststelling
Daalt zich verneedren
Uit hemelkring;
'n Ster kiemt te velde...

Dit uur stijgt zelden.

(Verlaine)