Op zoek naar het elfde gebod

(ca. 1975)–Glenn Sluisdom– rechtenstatus



[pagina 5]
Op zoek naar het elfde gebod Ik zie een nieuwe dag met een lachende zon spelende vlinders zingende vogels mensen dieren en dingen ik zie verschillende rassen verschillende geloven verschillende stromingen verschillende talen verschillende mensen wat ik niet zie is wat de mens is wat ik niet zie is een volk
[pagina 7]
ik zie kinderen spelend in het land der fantasieën gelukkig en tevreden ook zie ik kinderen met een open mond uit de krotten met hun ogen kijken voelend de honger van het lichaam zonder te begrijpen waarom? waardoor? waarvoor? maar ze leven zo fris als ze kind zijn in vrede zonder l gebod tenzij ze het ouder worden leren door de ‘volwassenen’
[pagina 9]
wat ik bij de kinderen zie is de spontaniteit van het leven de vrijheid de blijheid van het mogen beleven als deel in het totaal zijn der dingen echt zijn mens zijn als een bloem in bloei zonder eind wat ik bij de kinderen niet zie is de angst voor de dood dat wat wordt gezien als een grijze toekomst het ophouden van het ‘zijn’ van het bestaan maar wat het eigenlijk is het tijdelijk mens te mogen zijn in deze vorm van leven
[pagina 11]
in dit stoffelijk leven zie ik ook ‘kleine mensen’ ze worden pubers genoemd bijna volwassen net te klein om groot te zijn net te groot om klein te zijn daar begint het andere leven daar begint het anders willen zijn van wat je meegekregen hebt als realiteit en wat je eigenlijk bent
[pagina 13]
ik zie ze die kleine grote die grote kleine wordende mensen in een samenleving die zij ervaren als het gevoel GOD zoekende en tastende zich voortbewegen naar leven naar GOD Allah wordt gelezen JEZUS opdringerig bezocht BHOEDHA wordt zelf hun leven ze willen zijn ze willen leven ze willen hun GOD
[pagina 15]
ik zie ze die wordende mensen de toekomstige sleur van de maatschappij zich berusten bang voor het ‘gek zijn’ het verstoten worden door de maatschappij bang angstig voor de moord van de grote ‘grote’ op een kleine ‘kleine’ groep in een samenleving noem het menselijk het is dierlijk het is het dier in de mens ik zie ze zich voortslepen de kinderlijke spontaniteit opzoeken zich bedwelmen met de drang naar beter uitgroeien in losbandigheid
[pagina 17]
voelen en woelen naar hun leven worden ze wilde feesten drank weed hasj speed l.s.d. trip dood angst angst om te leven angst om te zijn In een mengelmoes van transpiratiegeur een goedkope okselstick slepen zij zich in de danszaal voort bezeten door hun driften gaan zij met elkaar om als beesten in die momenten vraag ik me dan af wat mens is wat dier
[pagina 19]
Ook komen zij op tegen de materiële toestand want mensen vinden ze zijn geworden bankbiljetten Ik zie ze die mensen met hun ouders (een bekend beeld doemt op) ik zie en leg vast het generatie geschil verschil een logische toestand van mens zijn in twee tijden problemen worden geschapen door beide terwijl een oplossing is gewoon menselijk begrip.
[pagina 21]
Ik zie vaders en moeders vrouwen en mannen de man in de waan dat hij heer en meester is van het bestaan jachtend achter vrouwen om zijn ‘man zijn’ te tonen om zijn groot zijn te tonen materieel uitgedost want mannen zijn beroep geworden en tonen weinig wat ze zijn mens ook zie ik hem ploegen en eggen in de vrouw om haar een plaats te geven als ander maar gelijkwaardig wezen in dit leven.
[pagina 23]
wat ik weinig zie is de man die niet jaagt achter een vrouw en haar haar plaats geeft als ander maar gelijkwaardig wezen geen materiële bezigheden aanwendt om zijn groot zijn te tonen een man is zijn beroep geworden een man moet het ‘gemaakt’ hebben om man te zijn en zelden wat hij zijn moet mens en zelden wat hij is mens
[pagina 25]
ik zie de vrouw zichzelf haar lichaam verkopen voor materiële zin voor materiële zin voor materiële zin voor materiële ONZIN ik zie haar ook die ik ervaar als het grootste het mooiste als ander maar gelijkwaardig wezen ook zie ik haar opstaan uit datgene wat ze is wat zij en de man van haar maken vaak het vrouwlijkdiertje van de baas soms valt ze in een uiterste door de drang haar plaats in het leven op te eisen en hangt meer man uit dan ze vrouw is
[pagina 27]
Ik zie mensen rennend als alleenstaande planeten gevend en nemend het leven zorgvuldig een leugen makend van het leven Ook zie ik hoe de duisternis zich werpt op het daglicht de zon naar elders jaagt om het lied van nacht, sterren en maan te bezingen (eindeloos klinkt dan het ritme van de stilte) Bij de schemering buigt bijna de hele schepping gewillig het hoofd de pracht der bloemen wordt een paar uur verzwegen aan onze blikken
[pagina 29]
ik zie sterren aan de hemel als de gedachte van een vrouw wiens echtgenoot bezopen thuis komt en haar dertig gulden geeft voor de maand om voor de kinderen te zorgen Ik zie ook mensen elkaar liefhebben met ogen met handen met lichaam en geest maar zelden onbaatzuchtig omdat ze elkaar binden Liefde vinden zij is hebben elkaar binden bezitten als een boek een stoel een kledingsstuk liefde is nemen liefde is ik heb jou en jij hebt mij je mag geen ander liefhebben dat is een leugen ik zie mensen de liefde beperken
[pagina 31]
en schuilgaan achter het masker van taboes principes en moralen menser zie ik zo zachtmoedig als een god en zo agressief als een atoombom vechtend dodend voor een stukje grond een koningin voor een vader een moeder een kind voor geld voor macht voor materiële zin voor materiële onzin al zeg ik heb je naaste lief gelijk jezelf om jezus te citeren zal dit weer zijn een menselijk lied die de enkeling zal vatten
[pagina 33]
het leven heeft me tot nog toe geleerd ‘de wereld zit vol wijzen maar kent weinig luisteraars’ IK zie JIJ ziet HIJ ziet ZIJ ziet WIJ zien JULLIE ZIEN Zij zien dit allemaal en meer maar niemand schrijft het elfde gebod.