Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 1]

Lud: Smids Gallerye der Doorluchtige Vrouwen.
Fabelen.

1. Hypermnestra, uyt den kerker verlost:
Door Iac de Wolf.

non istis digna catenis. Ovid. 4. Metam.

Sy spreeckt:

O Quelling! o verdriet! o smert!
Verlaat, verlaat doch eens dit hert.
Druckt vry mijn' ermen met die keeten,
Gy stormd vergeefs op mijn geweeten.

Wat ondermijndge mijn gemoed,

Soo suyver van 't gestorte bloed?

Al heb ik 't lemmer opgenoomen,
Ik ben niet tot de daad gekoomen.

Waar wachtge na? dat ik het hair

Uittreke? 't kleed scheur van malka'er?

[p. 2]

 

De borst, met nagels, oopenrijte?

 

Of op dit snijdend' ijser bijte?

 

 

 

Gaat heen mijn Susters⁺ hebben schuld:

 

Vervoer die tot dit ongeduld:

 

K'wil aver het geweld niet klagen.

 

Neen. liever alles hier verdragen.

 

 

 

Maar. hoor! meer schuyft de grendels af.

 

O kerker! nu word gy mijn graf.

 

Daar vallen d' afgerukte slooten;

 

Hoor! ah! de deur word opgestooten.

 

 

 

Hoe? Lijnceus? Lijnceus aan mijn zij?

 

Verlost gy my, mijn Lief? amy!

 

Wat donkerheyd beswalkt mijn oogen?

 

K' beswijk. De Vreugd heeft mêer vermoogen.

 

 

 

(O trouwe Lynceus!) op dit hert

 

Als Quelling, en Verdriet, en Smert.

+ Ten tyde van Martialis, stond binnen Romen een gallerye, waar in deese geheele Fabel was geschilderd. Het Verhaal is te vinden by Horatius 3 B xi. Liers. Ovidius 14 Heldinnebr door Kabeljaeuw verduyscht; ende by Mons. Abbeille in sijn Lijncee.